11 Ekim 2011 Salı

Güzel Bir Sabah...Manasız Bir Yazı...

Sabah Meyra'nın yatağa zıplayıp dıptaaa dıptaaa diye bağrışlarıyla kikirdedim..
Aras'ın beşiğinde dikilip gözlerini koca koca açıp bizi izlemesine bayıldımmm...
Duhan'ın günaydınnnnn diyerek yorganın altına sokulmasına öldüm....
Hepsini yanıma aldım sıktım ısırdım öptüm kokladım...
Her sabah bu şekilde uyanıyoruz ve ben ne kadar şanslı olduğumu bazen unutuyorum.
Mucizelerimin tadını çıkarmayı onlarla keyif almayı bazen atlıyorum...
Dalıyorum işe güce...
Zor diyorum 3 çocuk zor ben ne yapıcam..
Ev dağınık toplamaya çalışıyoeum
Bulaşık Sürekli Var bitirmeye çalışıyorum
Elektrik süpürgesi hep ortada süpürmeye çalışıyorum
Çamaşır hergün en az bir kere çalışıyor
Ütü artık öyle haftada bir değil her gün
Yemek yapmaya vakit bulamıyorum

Ben bunlara takılıp kalıyorum bazen, her şeyi boş verip mucizelerimin tadına bakmayı unutuyorum.

Terapi yapmam lazım kendime arada terapi..:)



2 yorum:

Elif dedi ki...

üçü de ayrı ayrı güzel,ayrı ayrı şirin :))

Özge dedi ki...

teşekkür ederiz:)