21 Ekim 2011 Cuma

Süpriz.... (aras bebek)

Aylardır direniyorum yazmamak için bir yandan da yazıp unutmamak için... Aras bebeğim okumanı istiyorum büyüdüğün zaman bunları.. seni nasıl bir süprizle karşıladığımı seni ne zorluklarla yanıma koynuma aldığımı ne sıkıntı ve tasalarla büyütmeye çalıştığımı...

Sen Meyra 4 aylık bebecikken gelmeye meyranın duhanın kardeşi olmaya karar verdin...:) ilk heyecan ve şokun ardından duhan gibi meyra gibi hevesle bekledik seni.. hatta sen daha bi hevesle beklendin bizde süpriz bebek olarak:)

Zor olacak dedi doktorlar ama olacak.. 32 hafta durdun içimde rahattttt ve huzurla.. 32 hafta sonra tamam dedin artık yeter daha fazla dayanamıyorum Duhanın Meyranın şen kahkahalarına bende istiyorum onların arasında oynamak:))

35 haftaya kadar 3 hafta ilaçlarla tuttuk seni yerinde..

35.haftanın sonunda sabaha karşı 04.00'de tamam artık yeter dedin.. başladı sancılarım.. sancı ama ne sancı inletiyor resmen.. dayanamadım anneanneni çağırdım. dedeni uyandırdım..:) babanı abinin ablanın yanında bırakıp çıktık yollara gittik doktora.. en yakın hastaneye.. ölçüldü sancılar doktor dedi eve bile gitme doğru doğuma:)

eve geldik babayı aldık anneanneyi bıraktık ve hastanemize gittik.. doktorumuz izinli:( farklı bir sürü doktorlar... ilaç verdiler sancı durdurmak için ama boş... 19.00 a kadar bekledik annecim belki vazgeçer de beklersin diye ama boşuna:)

Herkes hevesle heyecanla seni bekliyor arkadaşlarım dostlarım (dost sandıklarım) herkes haber bekliyor senden..benden..
Anneannen yetişemedi ben ameliyata girerken baban ve deden vardı yanımda.. teselli ettim onları :) girdim seni kucağıma almak için soğuk odaya.. haa birde Nil teyzen vardı.. en son onunla konuştum doğuma girerken hiç unutmam nasıl panik nasıl heyecanlı.. yok bişey diyorum sakin ol diyorum :) roller değişmiş gülüyorum:) canım Nil'im çok seviyorum seni..

Burcu Teyzen vardı sabah ilk aradığım ve sonuna kadar aramaktan çekinmediğim.. telefonun diğer ucundan elimi tutan... ama sonra bırakanlardan:)

Neşe teyzen vardı.. ailemin doktoru  içimin huzuru:)

Tuğçe teyzen vardı kahramanımsın sen benim diyen..:)

ve daha onlarca teyze vardı annecim seni bekleyen...

Sonra girdik odaya süpriz süprizler yapmaya devam ediyor... apandist ve Aras aynı anda çıkıyor..:) 

Odama indim uyandım etrafımda CAN'larımm.. kuzenlerim annem babam teyzem kardeşim kocamm ve DUHAN'ımmm..

sen yoksun hala annecim.. senin için kuvoz ayarladı annen zaten doğuma girmeden:) hazırlıklıydı olacaklara..

Ama bu kadarına değil.. Herkes bir tuhaf herkes bir garip... e anlıyoruz o kadar..:) 

ertesi gün oldu doktorun geldi bebeğim.. anlattı her şeyi.. yoğun bakımda olduğunu, yaşamaya çalıştığını, ciğerlerinde sorun olduğunu.. ve beklediğimizi...

3. günün sabahı gördüm seni ilk defa sürprizim.. küçücüktün küçüçük kuvozde.. dokunamadım sana.. burdayım ve seni bekliyorum dedim sadece sürekli.. seni bekliyorum...

10 gün camın arkasından sana dokunamadan bekledim annecim bende babanda.. her gün sabah akşam geldim gördüm seni.. her gün iyi haberlerini bekledim Ebru hanımdan  saat tam 11.00'de.. süt sağdım sana verdiler minik minik :) dünyalar benim oldu besliyoruz dediklerinde... 

11.gün emziriceksin bugün dediler.. kucağıma aldım seni ilk defa.. delirdimm sanki ilk defa bebek görmüş gibi tutamadım seni kokladım kokladım delirdimmm anlatılmaz ki:)))

emzirdim seni tutamazsa memeyi göndermicez evine dediler:) tuttun hemde nasıl tuttun:) (sonra bir daha tutmadın o ayrı tabi inatçı oğlum benim:) )

12.Gün.. cumartersi günü baban getirdi bıraktı beni hastaneye emziricem ya seni sabah... bekliyorum saati gelsin.. baban gitti ben girdim emzirmeye dediler ki bugün çıkıyorsunuz... nasıl ağlıyorum inanamıyorummm bitti diyorumm gülüyorum konuşuyorum saçma sapan:)

Çıktım o kokusunu asla burnumdan atamayacağım makine seslerinin kulağımdan gitmeyeceği odadan.. hemen babanı aradım.. geldi yarım saat içinde.. giydirdik sardık babanın kabanına bindik arabamıza geldik evimize.. sürpriz oğlum yine sürpriz yaptın bize pat diye çıkıverdin hastaneden:)

kapıda anneannen deden şaşkınlıktan ne yapacaklarını bilemediler..

İşte bebeğim herhalde en kısa ve en sade halde ancak bu kadar anlatabilirdim:)

Her günün ayrı heyecan her günün ayrı keyif artık süprizim aras bebeğim.. öyle sağlıklı öyle güzel büyüyorsun ki kardeşlerinle.. 

Allahım seni bana hediye gönderdi mucizelerime mucize kattı... ne kadar şükretsem azdır..

iyi ki doğdun iyi ki doğurdum seni bebeğim..

NOT: Aras'ım bir yandan ablanı salıncakta sallıyorum diğer taraftan sana laf yetiştiriyorum ve bu yazıyıda yazmaya  çalışıyorum... o yüzden kelime imla noktalama hatalarına takılma olur mu bebeğim:)

:)

0 yorum: